Foto: Eric Nopanen / Unsplash
Da li ste primijetili kako neka određena pjesma može da evocira talas uspomena? Možda je to melodija uz koju ste izveli svoj prvi svadbeni ples ili “himna” nekog ljetovanja koje vam je ostalo u lijepom sjećanju.
Ljudi često misle da su te muzičke uspomene fiksirani isječci prošlosti, ali nedavno istraživanje koje je sa kolegama sprovela Jiren Ren, istraživačica u oblasti psihologije na Tehnološkom institutu u Džordžiji, pokazalo je da slušanje pjesama može ne samo da evocira uspomene, nego i da promijeni način na koji ih se ljudi sjećaju, prenosi Euronews.
Renin mentor Takeri Braun i naučnice Univerziteta u Koloradu Sofija Mehdizadeh i Grejs Lesli takođe su učestvovali u studiji, koja je analizirala povezanost između muzike, emocije i sjećanja.
Oni su osmislili trodnevni eksperiment, kako bi testirali svoju pretpostavku. Prvog dana studije, učesnici su imali zadatak da zapamte seriju kratkih, emocionalno neutralnih priča.
Sljedećeg dana, prisjećali su se tih priča dok su slušali pozitivnu ili negativnu muziku ili sjedjeli u tišini.
Trećeg i posljednjeg dana, ponovo je trebalo da se prisjećaju priča, ali ovog puta bez muzike.
Sve vrijeme naučnici su pratili njihovu moždanu aktivnost uz pomoć funkcionalne magnetne rezonance, koja je bilježila prokrvljenost određenih djelova mozga.
Ispostavilo se da su učesnici koji su slušali emotivnu muziku dok su se prisjećali neutralnih priča, češće dodavali emocionalne elemente toj priči.
Još jedno otkriće je da je kod svih učesnika studije koji su slušali muziku primijećena pojačana aktivnost u amigdali i hipokampusu, djelovima mozga zaduženim za emocije, odnosno učenje i pamćenje.
Registrovana je i “izmijenjena aktivacija neurona”, tokom sjećanja na priče u pratnji muzike, za razliku od onih slučajeva u kojima su učesnici bili u tišini.
Drugim riječima, otkriveno je da muzika ima sposobnost da unese emocionalne detalje u sjećanja, koji nisu obavezno bili prisutni kada se neki događaj odvijao.
Ren u kolumni, koju je objavila na sajtu “Conversation”, primjećuje da otkriće ima “uzbudljive posljedice po svakodnevni život i medicinu”, pokazujući potencijal naročito u oblasti liječenja depresije i post-traumatskog stres sindroma, ali priznaje i da je potrebno još istraživanja.