Ko drugome jamu kopa – sam u nju upada, kaže narodna mudrost koja se dokazala i na gradiškoj političkoj sceni. Najprije su u jamu upali kopači iste – “zeleni” Slavka Dunjića, pošto im nije pošlo za rukom da se na izborima pojave pod imenom “Izvorni SDS” i da, zabunom glasača, oštete SDS. Stvari su krenule u neželjenom pravcu, pa su kopači za sobom u politički sunovrat povukli i svoje saveznike iz SNSD-a.
Autor: Impuls
Radi se o udruženom poduhvatu Slavka Dunjića i Zorana Adžića čiji je cilj bio potpuno ovladavanja SNSD-om . Planirano je, tvrde izvori, neutralisanje uglednih članova te stranke poput Nikole Kragulja, Nenada Kesića, i drugih koje Adžić i Dunjić ne mogu kontrolisati. Nakon prelaznog perioda u “izvornjacima”, Dunjić, bi na kraju postao stvarni šef SNSD-a u Gradišci.
Plan je, međutim, polazio od pogrešne pretpostavke, da je Dunjić razbio SDS izlaskom iz ove partije, te da će ga totalno dotući izlaskom na izbore njegove fantomske stranke pod imnom “Izvorni SDS”. Tvorci ovog plana nisu računali ni na snagu gradiškog PDP-a, u čijem slabljenju je odvođenjem pojedinih odbornika na svoju stranu Dunjić takođe učestvovao. Najfatalnija procjena, zavjerenika, bila je da će, formiranjem nove skupštinske većine od odbornika SNSD-a i preletača iz drugih partija, ova grupacija uz asistenciju institucija RS, preuzeti opštinsku vlast, najmanje godinu prije izbora.
Zavjerenici su smatrali da će i SNSD, oslabljen eliminisanjem njima neposlušnih kadrova imati dovoljno snage da zajedno sa “Izvornim SDS-om” pregazi planski oslabljene protivnike.
Na njihovu nesreću, uspjeli su u samo jednom segmentu svog plana – desetkovali su SNSD, dok “Izvorna SDS”, nakon nepravilnosti koje je u njenoj registraciji uočio CIK, na izbore izlazi u sklopu zelene koalicije “Izvor”, sa ozbiljnim šansama da osvoji jedno odborničko mjesto.
Rezultat “paklenog plana” koji se okrenuo protiv planera je sljedeći: Zoran Adžić je daleko od bilo kakve šanse protiv Zorana Latinovića na izborima za načelnika ove opštine.
Lista SNSD-a je, u skladu s planom, “oslobođena” većine uglednih članova stranke, na čiju podršku ni Adžić ne može računati. Oni koji su na izborima 2012. godine osvojili najviše glasova, ove godine nisu među kandidatima SNSD-a za odbornike u Skupštini opštine Gradiška.
Među kandidatima nije čak ni Marija Cvjetković koja je bila nosilac liste na prethodnim izborima, kao ni Ognjen Žmirić, Nemanja Panić, Gojko Zeljković, Dr Rajko Dodik, Novo Milanović ali ni Uroš Grahovac, nesuđeni predsjednik Skupštine opštine. Izuzetak, na listi anonimusa je prvi na listi Milenko Pavlović Miler. Njegov publicitet bi mogao i porasti kako istraga Tužilaštva o poslovanju IRB-a, na čijem čelu je i on bio, bude odmicala. Naravno, osim ako mu nije namijenjena uloga “zaštićenog svjedoka”.
Sigurno je da će na mnoga pitanja morati, da odgovori, makar to učinio kao “zaštićeni svjedok”. Najteža činjenica po Adžićevu kandidaturu je izostanak ozbiljne podrške bivšeg narodnog poslanika Nenada Kesića i Nikole Kragulja, bivšeg načelnika opštine. Pokušaj da se informacije o sukobu u SNSD-u demantuju zajedničkim fotografisanjem Adžića i Kragulja, djeluje, u najmanju ruku, otužno.
Mora se primijetiti, i da je sam Adžić pokazao izuzetnu vještinu u zakucavanju autogolova. Jedan od najkrupnijih autogolova SNSD-a, je otužna slika emitovana sa potpisivanja sporazuma sa kolicionim partnerima o podršci zajedničkom kandidatu za načelnika opštine. Ruku na srce Adžić bi manje štete imao da takav sporazum nikada nije ni potpisan, a ako je već potpisan da je to obavljeno daleko od očiju javnosti. Mada je nevoljno i potpisao sporazum, šef DNS-a Vladimir Janković se toliko razaočarao, tvrde izvori iz te stranke, da je ostao čvrst pri uvjerenju da u takvoj družini može imati više štete nego koristi. To je dodatno produbilo jaz između njega i ministra prosvjete Dane Maleševića koji iz ličnih razloga jača odnose sa dijelom SNSD-a. Sada je potpuno jasno da će se veći dio glasača DNS-a u Gradišci opredjeliti za Zorana Latinovića, kandidata Saveza za Gradišku. Njegova, gotovo neupitna pobjeda, značiće, tako i težak poraz za Maleševića, koji je u javnosti prepoznat kao najgori ministar u Vladi RS.
Kiseli osmjesi na fotografiji sa naknadnog pristupanja sporazumu za podršku Adžiću gradiških socijalista, najnoviji su Adžićev autogo. Socijalisti koji od 2012 participiraju u opštinskoj vlasti i podržavaju načelnika Zorana Latinovića, čvrsto su ostali pri odluci da odole pritiscima iz Banjaluke da podrže Adžića. Nakon neviđenog lobiranja, u opštinskom odboru SP-a je pronađen jedan potpisnik sporazuma. Naivno bi bilo vjerovati u to da će pritisak sa vrha opredijeliti glasače na terenu. Naprotiv, takav pritisak bi se vrlo lako mogao izroditi u svoju suprotnost. Baš kao i gradiški “pakleni plan” koj je samoproklamovane favorite već pretvorio u autsajdere predstojeće izborne trke.