Albreht Direr (nem. Albrecht Dürer; Nirnberg, 21. maj 1471. — Nirnberg, 6. april 1528) je njemački renesansni slikar, grafičar i teoretičar umjetnosti. Bio je jedan od najvećih majstora umjetnosti u doba humanizma i reformacije.
Učio je crtanje u radionici nirnberškoga slikara Mihaela Volgemuta, gdje je boravio 4 godine, a 1495. prvi put je otišao u Italiju i kopirao italijanske majstore.
Ujedinio je italijansku ranu renesansu s ekspresivnim stilom njemačkog reformatorskog doba i došao do novih oblika izražavanja.
Posezao je za mitologijskim, alegoričnim i religioznim temama, ali se bavio i prirodom. Njegovi akvareli krajolika, studije biljaka i životinja svjedoci su njegovog dubokog razumjevanja prirode. U radionici svog oca obučen je za zlatara, pa je Direr do vrhunca razvio drvorez i bakrorez i svojim grafikama odlučujuće uticao na popularizovanje reformatora i humanista. Kao prvi njemački umjetnik posvetio se teoriji umjetnosti i između ostalog napisao temelje nauke o proporcijama. Nakon povratka u Nirnberg otvorio je radionicu i izvodio oltarne slike i portrete, prve bakroreze i niz drvoreza „Apokalipsa“ i „Velika muka“.
Nakon povratka s drugog putovanja u Italiju nastali su njegovi najvredniji bakrorezi „Vitez“, „Đavo i smrt“ i „Melanholija“ i „Sveti Jeronim u ćeliji“. U poslednjoj fazi naslikao je svoj najbolji „Autoportret“ i „Četiri apostola“, i pisao traktate o slikarstvu. Njegovo ukupno djelo obuhvata 70 slika, 900 crteža, 100 bakroreza i 350 drvoreza.
Među Direrova vrhunska djela spada „Autoportret u kožuhu“ iz 1500. godine na kojem autorovo lice izranja iz nestvarne pozadine sa zagonetnošću koja nalikuje na Leonardovu „Mona Lizu“.
Autoportret u kožuhu iz 1500.
Albreht Direr je umro u Nirnbergu 6. aprila 1528. godine.
Wikipedia
Impulsportal