Broj ptica u Sjevernoj Americi opao je od 1970. godine za čak 29 odsto, odnosno za skoro tri milijarde ptica, objavili su naučnici ocjenjujući da su takvi nalazi zapravo potvrda raširene ekološke krize.
Najugroženije su ptice koje obitavaju uz pašnjake, a razlog tome je nestanak livada i prerija i širenje obradivih površina, kao i rastuća upotreba insekticida koji ubijaju insekte i to se onda prenosi na cijeli prehrambeni lanac. Negativan trend u broju populacije biljleži se, međutim, i kod šumskih ptica, kao i kod onih koje obitavaju u drugim, različitim vrstama staništa.
“Vidimo da se ista stvar događa širom svijeta, širenje poljoprivrede i promjene u korišćenju zemlje stvorile su pritisak na populaciju ptica”, kaže ornitolog sa Univerziteta “Kornel” Ken Rosenberg.
Više od 90 odsto smanjenja ptičje populacije odnosi se na 12 ptičjih vrsta, među kojima su vrapci, slavuji, kosovi i zebe.
Slične brojke zabilježene su i na drugim mjestima, na primjer, u Francuskoj, gdje je procjenjeno da je broj ptica koje obitavaju uz pašnjake opao između 1989. i 2017. za 30 odsto.
Američka studija kombinovala je dva izvora podataka. Prvi je bio godišnje istraživanje koje se provodi svakog proljeća, tokom sezone parenja, koje od 1970. sprovode na hiljade volontera uz primjenu identične metodologije. Volonteri zastaju svakih 800 metara, na putu kroz unutrašnjost zemlje dugom 40 km i broje ptice koje vide za tri minuta.
Drugi izvor su posmatranja koja se sprovode na 143 radarske stanice, koja mogu detektovati jata ptica tokom migracija koje se odvijaju tokom noći. Više od polovine sjevernoameričkih ptičjih vrsta migrira ili u južne krajeve SAD-a ili u Južnu Ameriku.
Patke i guske predstavljaju veliki izuzetak. Nakon razdoblja kada je njihov broj opadao, ta je populacija od 1970. u porastu. Njihov broj raste zahvaljujući povećanoj svijesti među lovcima koji podržavaju zaštitne mjere, navodi Rosenberg.