Jednom godišnje Mongoli iz različitih regiona i plemena okupljaju se na jezeru Kovsgol kako bi proslavili neraskidivu vezu sa prirodom.
Čim napustite saobraćajem zagušen Ulanbator, u kojem živi polovina stanovnika Mongolije, imaćete ojsećaj da ste na drugoj planeti.
Zemlja nepregledno plavog neba, kako često nazivaju Mongoliju, je tokom većine godine oblačna. A onda, kada se pojavi sunce, je magična. Vrijeme je posebno nevjerovatno kada sibirski vjetrovi sa severa donesu jako hladan vazudh i spuste temperaturu do -40 stepeni Celzijusa.
Iako je veličine Zapadne Evrope, ali sa 130 puta manje stanovnika, Mongolija je najslabije naseljena zemlja na svijetu. Život u izolovanim regionima izgleda baš isto kao i prije nekoliko vijekova, pa je tako i kultura uzgajivanja konja i čestih selidbi i te kako zastupljena.
Jedno takvo magično mjesto nalazi se na samom sjeveru Mongolije nedaleko od ruske granice. Jezero Kovsgol je najveće u ovom dijelu zemlje i prostire se na 2 620 kvadratnih metara, a 244 metara je njegova najveća dubina.
Zbog svoje čiste vode dobilo je ime “plavi biser Mongolije”, iako je čak šest mjeseci godišnje potpuno zaleđeno, do te mjere da se preko njega može prelaziti kamionima.
Tako mnoge porodice van Ulanbatora žive nomadskim stilom seleći stoku, ali i šatore negdje na plodno zemljište. Uprkos poteškoćama sa kojima se susreću, ljudi ipak nađu način da se okupe tokom zimskih mjeseci i proslave to što su preživeli.
Naoružani termosima u kojima se nalazi čaj, miks vode, mlijeka, crnog ili zelenog čaja, kao i hranom, po mogućstvu mesomj porodice se okupljaju na zaleđenom jezeru i slave najizazovniji dio godine.
Zanimljivo je da je i festival zadobio popularnost kod turista u posljednjih nekoliko godina. Tokom dva dana učesnici mogu posmatrati i iskusiti sve tradicionalne mongolske običaje i spavati na zaleđenom jezeru.
(B92)