Mužjak južnoameričke jakane (Jacana jacana) – čak i kada zna da mu ženka “nabija rogove” i da potomstvo o kome se brine možda nije njegovo, ostaje i brine se o gnijezdu.
Nekoliko vrsta iz reda Jacana pripada najekstremnijim slučajevima obrnutih polnih uloga u životinjskom svijetu, kaže bihevioristički ekolog Piter Vredž s Univerziteta Kornel.
Samopouzdana ženka okuplja harem od najviše pet manjih mužjaka. U razmaku od oko nedjelju dana ona polaže četiri jajeta u gnijezdo jednog od mužjaka i nastavlja da se otvoreno pari kako s njim, tako i s drugim mužjacima – “65 parenja po jednom leglu”, kaže Vredž.
Čak i kod monogamnih ptičjih vrsta ženka može da se “krišom pari drugde”, kaže on. Ali kao što su Vredž i njegov kolega Stiven Emlen zapazili tokom godina istraživanja u Panami, prevare ženke južnoameričke jakane i javne su i česte. Da bi vidjeli kako to utiče na pitanje očinstva, pratili su na desetine parenja i polaganja jaja, uzimali uzorke krvi i testirali DNK.
Istraživači su zaključili da “75 odsto iznosi rizik da će mužjak vrste Jacana s promiskuitetnom partnerkom podizati tuđe potomstvo”. Drugim riječima: on uviđa da se ona pari s drugima, ali ipak tri mjeseca leži na jajima i brine se o mladuncima iako je vjerovatno da nisu svi njegovi.
Zašto mužjaci to rade?
“Suštinski, oni su u škripcu”, kaže Vredž. Jurcanje za manje promiskuitetnom ženkom oduzelo bi im vrijeme za brigu o jajima. Na taj način, mada će vjerovatno podizati
potomstvo drugog, oni takođe ostvaruju biološki imperativ da imaju svoje potomstvo.
JACANA JACANA
OBLAST/PODRUČJE RASPOTRANJENJA
Slatkovodna područja u većem dijelu Centralne i Južne Amerike
STEPEN UGROŽENOSTI
Najmanja briga
DRUGE ČINJENICE
Južnoameričku jakanu nazivaju i “šetač po lokvanjima” zbog toga što svojim prekomjerno velikim nogama hoda po plutajućim biljkama.