Iako je hemijska formula sniježne pahulje ista kao kod vode ili leda, snijeg se dosta razlikuje od ostalih padavina. Razlog tome je što pahulje nastaju u oblacima gdje se sniježni kristali formiraju direktno iz vodene pare.
Sniježne pahulje su zapravo sastavljene od ledenih kristala i njihov oblik određuje oblik molekula vode od kog su kristali nastali. Kako se molekuli vode u ledu vezuju u nizove pravilnih šestougaonih prstenova, tako svaka pahuljica ima šest krakova, a rast i oblik pahulje zavise od koncentracije vlage u oblaku i temperature vazduha. Padavine nam u vidu snijega dolaze kad je temperatura vazduha ispod 2 stepena Celzijusa. Mit je da temperature moraju da budu ispod nule da bi padao snijeg. Štaviše, najveće sniježne padavine dešavaju se kad je temperatura vazduha između 0 i 2 stepena, a one iznad 2 stepena Celzijusa donijeće nam susnježicu ili kišu.
Temperatura vazduha zaslužna je i za to da li će snijeg biti suv ili vlažan. Snijeg biva suv obično u hladnim danima kad pada kroz suv vazduh i takve pahulje obično budu male i lagane, ne lijepe se i jači vjetar lako može da ih oduva smanjujući vidljivost, što može da bude opasno u saobraćaju. S druge strane, na temperaturi koja je malo iznad nule, kraci sniježnih kristala se tope i spajaju sa drugim kristalima, formirajući tako krupne i teške pahulje koje se lako vezuju. Ovakva vrsta snijega pogodna je za pravljenje grudvi ili Snješka Bijelića.
Privlačnost snježnih pahulja ogleda se u njihovoj kompleksnosti i beskrajnim varijacijama zbog čega često dolazi do tvrdnje da ne postoje dvije iste pahuljice. Iako je to nemoguće testirati, veliki broj nijansi u temperaturi i vlažnosti vazduha formira bezbroj različitih karakteristika koje mogu da odu u sasvim drugom pravcu u zavisnosti od sredine u kojoj se formiraju.