Skladan način kretanja koji nalikuje plesu, kao i muzikalnost i vještina korištenja različitih rekvizita, pretvorili su ritmičku gimnastiku u naprosto idealnu sportsku aktivnost za djecu.
U ritmičkoj gimnastici spoj umjetnosti i sporta doveden je do savršenstva, pa se ona s razlogom smatra i idealnom fizičkom aktivnošću za djecu jer pored razvoja koordinacije, fine motorike i muskulature, gradi i osjećaj za ritam i muziku, sklad tijela i duha, gracioznost i ljepotu pokreta
Iako se obično misli da je ritmička gimnastika rijedak sport rezervisan samo za žene, to nije sasvim tačno, jer se ovom disciplinom u Japanu bave i muškarci. Tehničke specifikacije japanske ritmičke gimnastike uspostavljene su 1970. godine, sa ciljem da se „unaprijedi psihološka snaga i zdravlje nacije”, uz karakteristično izvođenje sa rekvizitima uz muzičku pratnju. Danas je ovaj sport u svijetu poznat kao „japanska ritmička gimnastika za muškarce”, a izvodi se na Nacionalnim atletskim susretima u Zemlji izlazećeg sunca, i to kao grupna i individualna aktivnost. Dok u grupnoj tim od šest gimnastičara nastupa bez rekvizita, u individualnoj se koristi štap, vijača i obruči.
Prije 15 godina u Japanu je održano i prvo međunarodno muško takmičenje pod nazivom Men’s RG World Championship, na kome su učestvovali gimnastičari iz SAD, Kanade, Japana, Malezije i Koreje. Dvije godine kasnije, na Svjetskom prvenstvu u ritmičkoj gimnastici za muškarce, broj zemalja učesnica se proširio i na Australiju i Rusiju. U međuvremenu je Japan razvio aktivnu saradnju sa Međunarodnom gimnastičkom federacijom (FIG, Fédération international de gymnastique, osnovanom 1821. u Belgiji), koja okuplja i koordinira nacionalne gimnastičke saveze (129 zemalja članica). Saradnja je rezultirala eksperimentalnim takmičenjem muškaraca u ritmičkoj gimnastici (vježbe sa pet vijača, tri obruča i dva čunja) na Olimpijskim igrama u Rio de Žaneiru 2016. godine.
Sport za žene
Međutim, iako se na atletskom podijumu u ritmičkoj gimnastici odnedavno dokazuju i muškarci, ovim sportom ipak se mahom bave žene. One izvode vježbe uz muziku, pri čemu, uz već pomenute vijače, obruče i čunjeve, koriste i trake i lopte. I ženska ritmička gimnastika je relativno mlad sport – prvo Svjetsko prvenstvo održano je tek 1963. godine u Budimpešti. Trebalo je da prođe još 21 godina pa da 1984. na Olimpijskim igrama u Los Anđelesu uđe na listu olimpijskih sportova.
U ritmičkoj gimnastici, za razliku od sportske gimnastike, nema akrobatike. Pokreti se odlikuju jedinstvom i skladom, gracioznošću i elegancijom, a koreografija je podržana muzikom i rekvizitima.
Sport za djecu
Upravo taj skladan način kretanja koji nalikuje plesu, kao i muzikalnost i vještina korištenja različitih rekvizita, pretvorili su ritmičku gimnastiku u naprosto idealnu sportsku aktivnost za djecu. Ona provjereno razvija koordinaciju pokreta i gracioznost, finu motoriku i muskulaturu, utiče na pravilno držanje tijela, kao i na osjećaj za ritam i muziku. Ritmičkom gimnastikom djeca uz stručnu pomoć sportskih pedagoga mogu da se bave već od treće godine, a sve više je programa i za bebe. U vrtićima i drugim predškolskim ustanovama akcenat u ritmičkoj gimnastici je više na ritmici i plesu, a smatra se odličnom pripremom za sve buduće sportske aktivnosti. U dječjem uzrastu vodi se računa o tome da rekviziti odgovaraju visini djeteta, pa tako i vijača mora da bude proporcionalna visini vježbačice (kada dijete stane na sredinu vijače, njeni krajevi moraju da dosežu do pazuha, ni više ni manje od toga). Jednom riječju, gledano iz zdravstvenog ugla, bavljenje ritmičkom gimnastikom je zdravo i podsticajno kako za tijelo tako i za duh, a donosi i mnogo zadovoljstva.
Istorija
Vježbanje se oduvijek smatralo zdravim i potrebnim, prije svega zato što kultiviše tijelo. U 20. vijeku, iz težnji da se na slobodan i estetski privlačan način ostvari harmonija pokreta i zvuka, dolazi do povezivanja plesa i vježbi, iz čega se rađa moderan balet, ali i ritmička gimnastika.
Na istoku, prije svega u bivšem Sovjetskom savezu, ritmička gimnastika je donijela i novi pogled na sport, spojivši na divan način estetiku baletskih pokreta i snagu i uvježbanost gimnastike.
Na sjeveru, u Švedskoj, ritmička gimnastika se u svojim počecima pojavljuje pod imenom „estetska gimnastika”, čiji je cilj bio da se kroz zahtjevne gimnastičke pokrete i vježbe, dovedene do perfekcije, istovremeno izrazi i emocionalnost i gracioznost.
Vrlo brzo, ritmička gimnastika dobija atribut „najženstvenijeg sporta” i izdvaja se iz gimnastike, „kraljice svih sportova”, kao posebna disciplina.
Umjetnost i ritmika
Poseban, viši sklad vježbi se u ritmičkoj gimnastici postiže i zbog toga što se svaki pokret izvodi uz muzičku podlogu i izgleda kao da teče. Kada se od rekvizita koriste trake i lopte, muzika je obično laganog tempa, dok uz čunjeve, obruče i vijače „idu” brži ritmovi sa više dinamike. Zbog toga se ritmička gimnastika smatra spojem umjetnosti i sporta.
Ritmička gimnastika je i tema filma The Bronze, snimljenog 2015. godine, koji se bavi životom šampionke u ovoj disciplini, a koju igra američka glumica Melisa Rauh (Mellisa Rauch).
Autor: M. Milovanović
Izvor: Betty.ba