I danas niko sa potpunom sigurnošću ne može da kaže kako je preminuo slavni pisac. Edgar Alan Po je poslednji put viđen u javnosti 3. oktobra 1849. godine u veoma lošem stanju.
Glazbenica i pjesnikinja Patricia Lee Smith rođena je 1946. godine u Chicagu. Bila je najstarije od četvoro djece Beverly Smith, bivše jazz pjevačice i konobarice i mehaničara Grant Smitha.
U uzvišenim pejzažima nemačkog umetnika Davida Kaspara Fridriha (1774–1840) ljudska sudbina se razmatra kao hladna pustoš i uznemirujuća tišina. Njegove slike iz zrelog doba tako su radikalno odbacivale narativno istorijsko slikarstvo da su za njegovog života privukle slabu pažnju, iako je imao malu grupicu obožavalaca koji su ih kupovali. Dok se Tarner usredsredio na beznačajnost života i ljudskih napora suočenih sa svemogućim kosmosom, Fridriha zaokuplja prelaz od fizičkog zemaljskog oblika u duhovno biće koje pripada večnosti. Njegovi pejzaži su panteistički, što je specifično nemački pristup svetu, a detaljno razrađenim realističkim prizorima pripisuje metafizička svojstva koja im daju auru božanskog pristupa.
Danas me ugnjetavate, danas ste me izviždali. Ali budućnost je mutna jugovina: što je bilo led, postaje talas! Što je izgledalo postojano, biće satrveno. Jedna grmljavina, jedan tresak – svršeno je. Bliži se čas kada će jedan grč srušiti vaše ugnjetavanje, kada će rika biti odgovor vašem zviždanju.
Nakon 55 godina, Ernest Hemingvej se ponovo vratio na Kubu - mesto u kom je proveo više od trideset godina. Ovaj američki pisac, koji je obeležio svetsku književnost, i znatno uticao na brojne generacije drugih pisaca i novinara, sada se pojavljuje u ulozi protagoniste u filmu „Papa“. Ovo je prvi film snimljen na Kubi nakon više od pedeset godina ekonomske blokade od strane Sjedinjenih Američkih Država, usmerene ka uništenju kubanske ekonomije.
Mihail Barišnikov je do danas najpoznatiji ruski baletni plesač na Zapadu. Sam sebe već odavno smatra Amerikancem, iako se rodio u sovjetskoj Rigi, a živio je i plesao u Lenjingradu.
Velikom broju žena koje rade u filmskoj i televizijskoj industriji se sistematski i rutinski uskraćuju mogućnosti – bilo da se radi o glumi, režiji, produkciji, pisanju scenarija, autorstvu ili samo pojavljivanju – koje su dostupne njihovim muškim kolegama. Ali one to ne žele više da trpe.
Klub 27 postoji i u poeziji. Štoviše, u jugoslavenskom pjesništvu. Riječ je, doduše, o mnogo ekskluzivnijem klubu, u kojem se nalazi niz izvanrednih talenata, poput Frana Galovića (1887-1914), Antuna Branka Šimića (1898-1925) ili Branka Miljkovića (1934-1961).
