Atakama, pustinja u Čileu, poznata je kao najsuvlje mjesto na svijetu.
Atakama je stara 15 miliona godina i u nekim njenim dijelovima nikada nije pala kiša, ili koliko je poznato najmanje četiri vijeka.
Smještena je duž obale Čilea, u Južnoj Americi, na obali Tihog okeana. Skoro u potpunosti bez zelenila, hladovine ili zagađenja, predstavlja raj za ljubitelje fotografije i dokone sanjare. Tu je moguće vidjeti samo mali broj nekih životinja, dok su se određene biljke veoma dobro prilagodile ovom sušnom okruženju razvitkom dugog korijenja koje doseže do vode ispod zemlje. Godine 2003. u napuštenom gradu u Atakami pronađen je skelet dužine od oko 15 centimetara, zbog čega je još više postala poznata javnosti. Naučnici smatraju da je riječ o djetetu koje je patilo od teškog oblika zakržljalosti, jer je teorija o tome da se radi o vanzemaljcu poništena kada je otkriveno da skelet ima ljudske gene. Sa druge strane, tu je gradić El Salvador, kao i San Pedro de Atakama, Kopijapo, Valjenar, Antofagasta i još nekoliko njih.
Zbog jedinstvenosti ove pustinje, čak i NASA testira svoje uređaje u njoj prije nego što ih pošalje u svemir. Godine 2015., kada su u martu i avgustu pale obilne kiše, u Atakami je niklo cvijeće, a prizor je bio zaista nešto posebno. Imajući u vidu sve nabrojeno, nimalo ne iznenađuje to što baš ona spada u top tri mjesta koja turisti obavezno posjete u Čileu.
Ovde se nalaze najveći rudnici bakra na svijetu! Oni su za tržište bakra bitni koliko i Saudijska Arabija za tržište nafte.
Tu se nalaze El Tatio gejziri koji su na 4 350 metara nadmorske visine te je kod turista moguća visinska bolest za koji Čileanci predlažu žvakanje lista koke koje je svuda u svijetu nelegalno.
Od gejzira ka pustinji prostire se krvotok potoka, tople vode iz gejzira koje se brzo hlade, pune minerala. Oni boje pustinjsko, kamenito tlo u različite boje- zelenu, plavu, narandžastu, bakarno crvenu, crnu, žutu. Obala potoka je okružena žbunjem. Ovaj krajolik je posebbno atraktivan u samu zoru sa prvim zracima sunca a padine Anda nisu toliko nemilosrdne kao pustinja pa na njima mogu da se vide i krda raznovrsnih vikulja, malih laminih rođaka. Prizor potire teoriju bezživotnosti Atakame.
U neposrednoj blizini se nalazi i Atakamska Dolina smrti bez ikavog života pa čak i mikroba. To su dokazale i sonde Viking 1 i 2, iste koje su poslate na Mars, pošto su uzele uzorak sa tla doline. Istraživanje je objavljeno u Sajens magazinu 2003. godine. Nešto manje mrtva je Mjesečeva dolina nestvarne ljepote i prizora kao sa druge planete.
