Finansijske institucije usmjerile su od početka 2019. do kraja 2021. godine više od 1.500 milijardi dolara kredita i garancije u industriju ugljena, iako su se mnoge obavezale na neto nultu emisiju, pokazao je izvještaj grupe nevladinih udruženja.
Smanjena upotreba ugljena ključan je dio globalnih napora da se smanji emisija stakleničkih plinova koji zagrijavaju atmosferu i da se do sredine stoljeća svede “neto na nulu”, a vlade, kompanije i finansijske institucije širom svijeta obvezale su se poduzeti odgovarajuće mjere, prenosi Hina.
Međutim, banke i dalje finansiraju 1.032 kompanije uključene u rudarstvo, trgovinu, transport i korištenje ugljena, pokazalo je istraživanje 28 nevladinih udruženja.
“Banke vole tvrditi da svojim klijentima iz sektora ugljena žele pomoći u tranziciji, ali realnost je da gotovo nijedna od tih kompanija nije u tranziciji”, rekla je Katrin Ganswind, voditeljica finansijskih istraživanja u njemačkoj ekološkoj grupi Urgewald i voditeljica istraživanja.
“Nemaju baš ni previše poticaja za taj proces sve dok im bankari ispisuju bjanko čekove”, dodaje Ganswind.
Autori istraživanja utvrdili su da su banke iz Kine, Sjedinjenih Američkih Država, Japana, Indije, Britanije i Kanade odgovorne za 86 posto globalnog finansiranja industrije ugljena u razdoblju od januara 2019. do novembra 2021. godine.
Direktni krediti
Direktni krediti iznosili su 373 milijarde dolara, a najveće su iznose, prema istraživanju, odobrile japanske banke Mizuho Financial i Mitsubishi UFJ Financial, obje članice Saveza za bankarstvo s neto nula emisija.
Mizuho je u saopćenju Reutersu ustvrdio da izvještaj ne odražava “stvarno stanje”, dodavši da s klijentima razvija strategije održivog poslovanja kroz usluge finansiranja tranzicije i savjetovanja.
Mitsubishi UFJ Financial nije odmah odgovorio na upit Reutersa da komentira izvještaj.
Iznos od 1.200 milijardi dolara finansijske su kompanije plasirale u ugljen putem garancija. Kineske banke zauzele su prvih deset mjesta na ljestvici, predvođene Industrijskom i komercijalnom bankom Kine (ICBC), s iznosom od 57 milijardi dolara.
Ni ta banka nije odgovorila na Reutersov upit za komentarom.
Institucionalna ulaganja u kompanije koje se bave ugljenom u tom su razdoblju iznosila su 469 milijardi dolara, s BlackRockom na čelu ljestvice u samom vrhu, s 34 milijarde dolara.
Američki upravitelj imovinom odbio je komentirati rezultate istraživanja, ali izvršni direktor Larry Fink napisao je u januaru da “povlačenje iz cijelih sektora … neće dovesti svijet do neto nule.”
“Dalekovidne kompanije u širokom spektru sektora s visokim emisijama ugljika transformiraju svoje poslovanje, a njihovi potezi ključan su dio procesa dekarbonizacije”, napisao je Fink u pismu kolegama izvršnim direktorima.
Smanjenje ulaganja
Vrijednost BlackRockovog portfelja dionica i obveznica povezanih s ugljenom iznosila je u razdoblju od početka 2019. do kraja prošle godine 109 milijardi dolara, utvrdili su autori izvještaja.
Usporedivi podaci o finansiranju ugljena u godinama prije 2019. nisu bili odmah dostupni, ali druge su studije pokazale da se ulaganja u ugljen smanjuju.
Sektor ugljena odgovoran je za gotovo polovinu globalnih emisija stakleničkih plinova. Više od 40 zemalja obećalo je okončati korištenje ugljena nakon konferencije o klimi u studenome u Glasgowu, premda među njima nisu veliki potrošači poput Kine, Indije i Sjedinjenih Američkih Država.
Kineski su ulagači ipak od 2017. u inostranstvu više kapaciteta za proizvodnju struje uz upotrebu ugljena otkazali no što su ih naručili, prema istraživanju Centra za istraživanje energije i čisti zrak (CREA) u lipnju prošle godine.
Tome valja dodati da gotovo svi razvojni krediti u svijetu danas uključuju obavezu smanjenja ili okončanja ulaganja u električnu energiju na ugljen nakon što su Kina i skupina G20 obustavili podršku novim projektima u inostranstvu, pokazalo je u studenome istraživanje Centra za globalnu razvojnu politiku Univerziteta u Bostonu.