Higijena je područje na kome mora stalno da se radi jer se na taj način smanjuju izdvajanja u zdravstvu i unapređuje opšte zdravlje stanovništva, rekla je Dušanka Danojević, specijalista higijene i zdravstvene ekologije u Službi higijene u Institutu za javno zdravstvo RS.
“Potrebno je sprovoditi kampanje na kojima bi se govorilo o značaju higijene i principima održavanja čistih ruku, tijela i uopšte, koje treba usvojiti kao dobre higijenske prakse, odnosno navike”, rekla je Danojevićeva.
Ona kaže da su siromaštvo i nedostatak volje i motivacije najčešći razlozi za nehigijenu građana RS, a navela je da u zdravstvenim ustanovama postoje kodeksi i preporuke Svjetske zdravstvene organizacije za dobru higijensku praksu.
“U zdravstvenim ustanovama nema mjesta za lošu ličnu higijenu, vještačke nokte, neadekvatnu zaštitnu odjeću ili nepoštivanje higijenskih standarda s obzirom na to da su zdravstveni radnici odgovorni za svoje zdravlje, ali i za zdravlje pacijenata koje treba da liječe i štite”, kaže Danojevićeva, koja ističe da je najvažnije pranje ruku.
Kada nastupi zima i slojevito oblačenje, svi smo ponekad bili svjedoci da u ambulantama ili javnom prevozu bude i onih za koje kažemo da se taj dan nisu okupali ili ne koriste rado sapun i vodu.
U Univerzitetsko-kliničkom centru (UKC) RS kažu da su u Pravilniku o kućnom redu UKC RS za bolesnike i posjetioce propisane sanitarno-higijenske mjere, gdje kućni red mora da se poštuje, pa tako posjetioci moraju poštovati i mjere prevencije bolničkih infekcija…
“Da ne dolaze bolesni u posjete, da poštuju kućni red, čistoću bolničkih prostorija, da ne sjede po bolničkim krevetima, da obavljaju propisanu higijenu ruku i koriste zaštitnu opremu pri prilasku bolesnicima koji su u mjerama izolacije, a sve po preporukama medicinskog osoblja”, rekla je Jadranka Stanisavić-Šimić, šef Odjeljenja za kontrolu sredine i prevenciju intrahospitalnih infekcija na UKC RS.
Ona kaže da se građani uglavnom pridržavaju preporuka zdravstvenog osoblja i da su higijenske navike stanovništva zadovoljavajuće, ali da bi trebalo da se založimo da se svijest o higijeni podigne na viši nivo, čemu bi mogli doprinijeti mediji.
“Najčešći primjeri nehigijene su nepranje ruku poslije upotrebe toaleta, prije jela, te neodržavanje ostale lične higijene u toku hospitalizacije, zatim nekupanje prije dolaska na zakazane preglede i hirurške intervencije ili odlazak u druge sobe bolesnika, što predstavlja mogućnost prenošenja infekcije”, kažu u UKC RS.
U Zavodu za fizikalnu medicinu i rehabilitaciju “Dr Miroslav Zotović” rekli su da u okviru Programa za sprečavanje i suzbijanje bolničkih infekcija u Zavodu pri svakom prijemu vrše redovnu sanitarnu, a po potrebi i mikrobiološku obradu pacijenata.
“U našoj ustanovi postoji praksa da se prilikom pozivanja pacijenata na stacionirano liječenje i rehabilitaciju usmeno daju upute pacijentu i porodici da je neophodno da na tretman dođu čisti i uredni”, kažu u Zavodu.
Kako bi povećali svijest pacijenata o značaju higijene ruku, kažu u Zavodu, pored svih umivaonika su ilustrovana uputstva za pranje ruku, dok o pacijentima koji nisu sposobni sami održavati ličnu higijenu brinu medicinske sestre na odjeljenjima za stacionirano liječenje.
U banjalučkom Domu zdravlja kažu da nemaju poseban kodeks o higijeni, te da zbog privatnosti pacijenata nisu u mogućnosti govoriti u kakvom stanju pacijenti dolaze u njihovu ustanovu.
U bijeljinskom Domu zdravlja su rekli da takođe ne postoji kodeks za higijenu pacijenata, te da svi zdravstveni radnici u svom svakodnevnom radu edukuju pacijente o ličnoj higijeni.
“Slučajevi da pacijenti neuredni dolaze na preglede i druge intervencije su sporadični i zanemarivi. Najčešći slučaj nehigijene je opšta neurednost, odnosno neokupanost, nečista garderoba i loša oralna higijena”, kažu u bijeljinskom Domu zdravlja.
(NN)