Pesnik, filozof, rok ikona. Frontmen grupe The Doors koji je ostavio neizbrisiv trag na rok kulturu sedamdesetih godina i čija muzička zaostavština nastavlja da raste, neometano i dan danas.
Glumci su uvek bili plašeni, zaplašivani, prepadani. Vekovima. Sobom i drugima. Sistematski. Glumci su, od kada postoje, bili niža bića. U glumce se bežalo od kuće, glumce u kuće nisu primali. Glumci su sahranjivani van grobljanskih zidina. Čak i veliki Molijer. Glumcu se nije davala hrana u ruke da se dodirom sa njim ne bi bio okužen.
Bez obzira na motiv koji ih je vodio tome da "nikog ne šljive", kao i na loše kritike koje su ih pratile, "Pekinška patka" je u kratkom periodu svog postojanja uticala mnogo intenzivnije na izgled domaće scene nego mnogi drugi sastavi.
Mnogi posmatrači još uvijek padaju u iskušenje da kriknu "ludilo", iako je Dali uporno tvrdio da "jedina razlika između mene i ludaka je u tome što ja nisam lud".
“Scarface” Howarda Hawksa, iz 1932. godine – iz doba procvata gangsterskog žanra – počinje jasnom napomenom da film želi govoriti direktno o stvarnim problemima Amerike tog vremena, te da su se mnogi slični incidenti zaista desili, i da će se nastaviti dešavati sve dok se ljudi i vlada ne trgnu iz nedopustive pasivnosti.
“Dva su zlatna doba, dva snažna cvjetanja u historiji savremene švedske poezije. Prvi se događa tokom četvrte a drugi tokom osme decenije XX stoljeća. Prvi je rezultat definitivnog proboja modernizma na ovim prostorima, drugome je uzročnik grupa mladih, talentovanih pjesnikinja, upućenih u nova (feministička) književna strujanja i teorijske radove Julije Kristeve."
Najveći francuski, a uz Thomasa Manna i Jamesa Joycea jedan od najvećih svjetskih romanopisaca 20. stoljeća. Mladost provodi po modernim salonima družeći se s najpoznatijim umjetničkim imenima svoga vremena.
Najoriginalniji bend svih vremena? Možda. Činjenica je da su od mnogih kritičara proglašeni najboljim indie rock bendom osamdesetih, i jednim od najboljih britanskih bendova uopće.
,,Ne znajući šta ljudi podrazumevaju pod „psihodeličnom pop–grupom Flojdi odbijaju taj izraz kao određenje njihovih nastupa. Njima nije cilj izazivanje halucinogenih efekata u publici; njihov jedini cilj je da zabave. Ali, oni priznaju da su muzički predstavnici novog pokreta (andergraunda) koji naglo raste u Londonu. Taj pokret se sastoji u eksperimentisanju u svim oblastima umetnosti, uključujući i muziku“.
