Epilog „puča“ u Gradišci – borbe se vode unutar SNSD-a

Pohod na fotelju načelnika opštine, Zorana Latinovića, Adžiću se obio o glavu poput bumeranga. Za razliku od Latinovića koji više nema razloga za brigu (svi zakonom predviđeni rokovi za njegov opoziv su istekli), svoju partijsku, a možda i direktorsku fotelju u gradiškoj „Elektrodistribuciji“ sada pokušava sačuvati Zoran Adžić.

Piše: Miljan Kovač

Njegovi najveći rivali u gradiškom SNSD-u (mada međusobno suprotstavljeni) Nikola Kragulj i Nenad Kesić, sada zadovoljno trljaju ruke zbog Adžićevog političkog brodoloma.

Gradiška politička burleska se nastavlja. Novi leci „agiprop“ sadržine osviću po poštanskim sandučićima. Na meti je ovaj put, v.d. direkotor Doma Zdravlja dr Milan Švraka. Zamjera mu se zbog visokih primanja, koja ostvaruje kao v.d. direktor i narodni poslanik. Sigurno je, kažu, da letak nije pisao Slavko Dunjić. Ne zato što bi to bilo licemjerno od ovog gradiškog multimilionera, već zbog toga što on ništa svojom rukom ne radi. Dovoljno on ima onih koji golim rukama za njegov račun zmije dave. On lično ih smatra „robom za jednokratnu upotrebu“. Poput šprica koje uvozi iz Kine i distribuira ih po cijeloj BiH ostvarujući višestruku zaradu. Po receptu dr Dunjića, sistem „jednokratna upotreba“ primjenjuje i Zoran Adžić, aktuelni lider gradiškog SNSD-a. Sistem je testirao na Urošu Grahovcu, nesuđenom predsjednku Skupštine opštine Gradiška u petom neuspjelom pokušaju. Dunjić ipak nije običan igrač, on je za Adžića veliki majstor ove igre. „Jednokratno je upotrijebio“ i njega i opštinski odbor SNSD-a. Uradio je to, naravno, u dogovoru sa liderom te stranke Miloradom Dodikom. Dodik mu je na raspolaganje dao gradiški SNSD u znak zahvalnosti za podršku u Skupštini RS i udar koji preko fantomskog „izvornog SDS 1990“ vrši na svoju dojučerašnju stranku.

Traži se Uroš Grahovac

Nakon što je Vrhovni sud RS uvažio žalbu predsjednika Skupštine opštine Radislava Dončića, Grahovcu je pao u vodu, još jedan, pokušaj da zauzme njegovu fotelju. On je prethodno, uz asistenciju policije, provalio u kancelariju predsjednika Skupštine opštine i od tada mu se gubi svaki trag. Neki tvrde da je na odmoru, a drugi da se skriva negdje u „osvojenoj kancelariji“ odlučan da ga iz nje neće više niko istjerati čak i ako ga među mnogobrojnim fasciklma i registratorima uspiju i pronaći. Uroša Grahovca je na poziciju predsjednika opštine izabrala većina odbornika na sjednici u gradiškom Kulturnom centru početkom februara. Nakon raskola u lokalnom SDS-u, četiri odbornika koja kontroliše Slavko Dunjić i odbornici DNS-a su zajedno sa odbornicima SNSD-a formirali većinu koja je između ostalog donijela odluku o opozivu Dončića i imenovanje na njegovo mjesto Uroša Grahovca. Načelnik opštine Zoran Latinović, predsjednik Skupštine opštine Radislav Dončić i opštinsko rukovodstvo nisu priznali legitimitet ovom „skupštinskom zasjednju“ i primopredaja dužnosti i pored više pokušaja u kojima je učestvoala čak i policija nije uspjela.

Adžićev Bumerang

Igra se međutim i bez nestalog Grahovca nastavlja. Sada na drugom terenu. Pohod na fotelju načelnika opštine, Zorana Latinovića, Adžiću se obio o glavu poput bumeranga. Za razliku od Latinovića koji više nema razloga za brigu (svi zakonom predviđeni rokovi za njegov opoziv su istekli), svoju partijsku, a možda i direktorsku fotelju u gradiškoj „Elektrodistribuciji“ sada pokušava sačuvati Zoran Adžić.

Njegovi najveći rivali u gradiškom SNSD-u (mada međusobno suprotstavljeni) Nikola Kragulj i Nenad Kesić, sada zadovoljno trljaju ruke zbog Adžićevog političkog brodoloma. Mali je ovo grad da se nije čulo kada je Kesić jasno i glasno rekao: „Samo još malo da pometem Adžića pa onda krećem na opštinsku vlast“!

Nakon što je od Zorana Latinovića izgubio izbore 2012. Kragulj je smijenjen sa čela opštinskog odbora SNSD-a i na njegovo mjesto postavljen je Zoran Adžić. Iako je u prethodnom mandatu bio jedan od najaktivnijih poslanika te stranke Nenad Kesić se na izborima prošle godine nije našao ni na poslaničkoj listi. Aždić ne trpi konkurenciju pa je Kesića krajem prošle godine bezuspješno pokušao isključiti iz stranke. Time se zamjerio i samom Miloradu Dodiku čija bliskost s Kesićem je neupitna. To i jeste jedan od razloga zbog kojih je Dodik olako žrtvovao Adžića i stavio ga pod Dunjićev patronat. Nakon što bude i zvanično smijenjen sa te pozicije, oko Adžićeve partijske fotelje bitku bi mogla voditi Kesićeva i Kraguljeva struja u stranci. Kesićeve šanse su ipak veće, obzirom da Kragulj i nije toliko zagrijan za tu poziciju. Njemu se mora priznati politička mudrost, kojom je i savjetovao Adžića i ekipu da se „ne blamiraju“ i narušavaju ugled stranke u Dunjićevom, nimalo prijatnom, zagrljaju.

U poziciji da razočaranom članastvu objasni zašto je „sa đavolom tikve sadio“ – Adžićeve šanse su gotovo nikave. Taj „đavo“ u očima okorjelih dodikovaca (a i mnogih drugih) upravo je bivši SDS-ovac dr Slavko Dunjić. Njemu na raspolaganje Adžić je proteklih mjeseci na tacni servirao gradiški SNSD. Po Dodikovoj volji, valjda. Da se u Adžićevo rušenje ozbiljno krenulo ukazuje i sve češće pominjanje njegovih, u najmnju ruku, sumnjivih poslova sa banderama i trafostanicama.

Tandem „Brojanica – trafostanica“

Zbog Dunjićeve sklonosti da stalno vrti brojanice, ovaj dvojac često zovu i tandem „Brojanica-trafostanica“. Ko će od ovog savezištva imati veću korist – nije teško pretpostaviti.

Ono što je i političkom laiku u Gradišci jasno, jeste da je u savezništvu sa Slavkom Dunjićem, Tihomirom Mihajlovićem, Radomirom Pjanićem… svako ko ima ikakav ozbiljan i dugoročan plan uvijek na gubitku. Porazi dsaveznika njihovi su uspjesi. Dunjić je maher koji je uvijek na dobitku i koji odlučno posluje sa svakom vlašću. Dok se kleo da ga je „Bog dao i učlanio u SDS“, ostvario je milionske zarade, tako što je njegova frima „Vlemedik“ d.o.o., bila i ostala jedan od glavnih snabdjevača medicinskim materijalom bolnica koje predvode kadrovi iz SNSD-a. Odlično je poslovao i sa Domom zdravlja u Gradišci dok je na njegovom čelu bio Tihomir Mihajlović. Upravo smjena ovog Dunjićevog pulena, koji je, bježeći pred vihorom rata napustio rodno Kosovo i Metohiju, poslužila je kao neposredni povod za njegov sukob sa SDS-om.

Dunjić, nema ideologiju, prijatelje, saveznike, ima samo lične interese. „Kako vjerovati čovjeku koji na predizbornom skupu vrti brojanice i laže? Njegov zagrljaj već košta SNSD.“ Tako misli moj sagovornik iz gradiškog SNSD-a:

„Umjesto da ukazujemo na slabosti lokalne vlasti na čelu sa Latinovićem i Dončićem, mi smo postali filijala Slavka Dunjića, koji je simbol svega negativnog poslednjih 30 godina u Gradišci. Od ratnog profiterstva do poratnog bogaćenja. Sada vrti brojanice gleda narod u oči i laže“. Adžić je žrtvovao Uroša Grahovca. Koliko ga je jasno i glasno podržavao dok je on jurišao na opštinu!? Zašto je Grahovac prihvatio tu nazahvalnu ulogu? Ima obavezu prema Adžiću. Nakon što je odradio dva mandata predsjednika opštine Adžić, ga je fiktivno zaposlio u „Elektrodistribuciji“. Na posao nije dolazio, ali je zato sa pozamašnom otpremninom otišao u penziju. Ne juriša se ni njemu pod stare dana na hladno opštinsko zdanje, ali dug je dug i „zao drug“… Zato negdje u tišini sada odmara i razmišlja kako da sjaše sa magarca na kojeg ga je Adžić natovario i poslao u juriš na Opštinu…

„Grahovac je toj opštini i tako bio bliže nago što će Adžić ikada, zahvaljući svojoj pogrešnoj politici prije svega savezništvu sa Dunjićem biti. Vrlo skoro neće biti blizu ni fotelje predsjednika opštinsko odbora Gradiška“, kaže moj izvor u vrhu ove stranke.

Impulsportal