foto: kawsachunnews.com
Nakon prošlogodišnje najave Kube da planira vlastitu proizvodnju vakcina protiv Covid-19 virusa, mnogi su bili skeptični da je ova mala karipska zemlja sposobna da se upusti u ovaj skupi poduhvat ispitivanja i masovne proizvodnje vakcina. Međutim, nakon mnogih mjeseci testiranja, objavljeni su i prvi rezultati. Zdravstvo na Kubi, pored svih nedaća, još uvijek predstavlja jedan od najprepoznatljivijih izvoznih proizvoda i Kuba je ovim dostignućem postala jedina latinoamerička zemlja koja je kreirala svoju vlastitu vakcinu.
Autor: Impuls
Kuba je 22. juna objavila rezultate studije vakcine “Abdala”, koju je proizveo državni Centar za genetički inženjering i biotehnologiju. Podaci su pokazali efikasnost od 92,28% protiv Covid-19 virusa.
Kao što je Fidel Kastro mnogo puta ponovio, Kuba ostaje zamlja koja proizvodi doktore, a ne bombe, koja proizvodi vakcine, a ne oružje za masovno uništenje i koja je tokom godina poslala desetine hiljada doktora i medicinskih radnika na najudaljenije i najnerazvijenije dijelove svijeta.
Ne samo da je Kuba slala doktore u svijet, nego je i primala veliki broj pacijenata na liječenje. Ne treba zaboraviti ni pomoć Kube Sovjetskom savezu, a kasnije Ukrajini u liječenju žrtava černobilske tragedije, a naročito djece i mladih. U tu svrhu, Kuba je uspostavila program “Djeca Černobila” u okviru svoje pedijatrijske bolnice Tarara gdje se u periodu od 15 godina liječilo oko 18 000 djece od raznih bolesti uzrokovanih radijacijskim trovanjem. Imunološke, hematološke bolesti, karcinomi štitne žlijezde, leukemija, bile su neke od najčešćih bolesti. Prva grupa od 139 teško oboljele djece na Kubu je stigla 1990. godine, da bi oko 800 djece pristiglo 2004. Procjenjuje se da je novčana vrijednost ovog humanog angažmana bila oko 300 miliona dolara. Više nego bilo koja druga država koja je ponudila pomoć.
Uspjeh kubanske medicine je još veći ako se imaju u vidu decenijske sankcije kojima je Kuba podvrgnuta. Podsjetimo, najdugovječniji embargo, odnosno sankcije prema Kubi od strane SAD-a datiraju još od 60-ih godina. Kuba je nakon pobjede revolucije i svrgavanja Fulgencija Batiste, diktatora instaliranog od strane SAD-a, koji je bio u potpunoj službi stranih korporacija, izvršila nacionalizaciju američkih naftnih kompanija. U prevodu, vratila je bogatstvo svoje zemlje u ruke naroda i države i otjerala strane korporacije. SAD, nemoćne da svrgnu Kastra, ali dovoljno moćne da uvedu decenijske sankcije i time zagorčaju život Kubancima, održavaju embargo do današnjeg dana.
Dan nakon što su objavljeni ovi podaci o efikasnosti kubanske vakcine, Generalna skupština UN-a izglasala je rezoluciju, po 29-ti put (rezolucije Generalne skupštine nemaju obavezujući, već deklarativni karakter) kojom se od SAD-a traži kraj ekonomske blokade Kube. Za rezoluciju je glasalo cjelokupno civilizovano čovječanstvo – 184 zemlje. Protiv su bili SAD i Izrael. Izrael i sam ima bogato iskustvo u držanju 2 miliona Palestinaca pod sankcijama i ekonomskom blokadom u Pojasu Gaze, tako da njihov glas i ne iznenađuje. Takođe, Izrael ima i bogato iskustvo u kršenju Rezolucija UN-a koje se tiču statusa Jerusalima, te gradnje izraelskih naselja na Zapadnoj obali rijeke Jordan. Suzdržani su bile 3 sluge zapadnog imperijalizma i države koje su u većoj ili manjoj mjeri zavisne od SAD-a: Kolumbija, Brazil i Ukrajina. Ova posljednja, vjerovatno da se zahvali državi koja joj je u neka druga vremena među malobrojnima pritekla u pomoć u momentu kada ju je zadesila najveća mirnodopska nuklearna katastrofa u eri nuklearne energije.