Ono što se zna da je nekavka “prethodnica“ izlasku “Preloma”, kada se govori o omladinskoj štampi u Banjaluci i okolini bio “LOK – List omladine Krajine”.
Piše: Mišo VIDOVIĆ
Autor: Impuls
“Nastavljamo tamo gdje se stalo marta 1974. godine kada je izašao poslednji broj LOK-a,“ riječi su Drage Talijana, predsjednika OK SSSO Banja Luka, objavljene u prigodnom tekst povodom izlaska prvog broja “Preloma”. O svemu što su radili i stvarali novinari i urednici LOK-a, svakako biće još riječi.
A iako se “tretira” kao list banjalučke Gimnazije, u zaglavlju “Orfeja” nekada je pisalo “časopis za društvena i kulturna pitanja, glasilo zajednice učenika i Saveza omladine Gimnazije”, pa se u određenoj mjeri može svrstati i u omladinsku štampu. Veza “Orfeja” i “Preloma” bila u tome što je većina članova redakcije “Preloma”(ako me sjećanje dobro služi) pohađala Gimnaziju u kojoj su neki od objavili prve literarne i novinarske radove, fotografije, “doživjeli” prvi kontakt sa ilustrovanjem i grafičkim dizajnom publikacija. “Orfej” se i po godini rođenja uklapao sa nama u redakciji “Preloma”, prvi broj “Orfeja” pojavio se 1965 godine, a mi, uži dio redakcije, rođeni 1964., 1965. i 1966. Iako se uglavnom bavio školskim temama (čak su objavljivani spiskovi učenika po razredima koji su bili naredali pet i više kečeva), objavljivani su učenički literalni radovi, razgovori sa najboljim đacima, profesorima, sadržajno se našlo mjesta i za teme koje su “izlazile” iz učionica i zbornice, njegovao se humor i satira na učeničke teme i dileme, itd, itd…
Ko bude imao priliku detaljno prelistati sve sačuvane primjerke “Orfeja” uvjeriće se da su prve novinarske tekstove, radove, pjesme, pripovjetke, likovne ilustracije i radove objavili kasnije poznati, ugledni novinari, književnici, pjesnici, slikari, muzičari, kompozitori. Trebalo bi vremena i prostora da se svi nabroje, a da nekoga ne zaboravimo, ali o tom potom. A sada o nečemu što bi se moglo nazvati i ekskluziva “Orfeja”!!!…
U oktobru 1969. godine Banja Luku je pogodio katastrofalan zemljotres. U vanrednom izdanju lista “Glas” (29. oktobar 1969.), zabilježeno kako je „već treći dan Banja Luka pretvorena u jedan veliki zbjeg u kojem boravi oko 70 000 ljudi, prema saopštenim procjenama 80 posto stambenog fonda je sasvim uništeno, u gradu nema više ni zgrade koja nije oštećena, u kojoj se može bezbjedno boraviti…”.
Sthija je odnijela ljudske živote, osim stambenih objekata, uništene su mnoge javne ustanove, preduzeća, fabrike i proizvodni pogoni, zdravstvene ustanove. Na udaru kataklizme bila je i Gimnazija, “realka” ili “Bastilja”, kako su je popularno zvali đaci. Hroničari su zabilježili da je zemljotres, “smrtno ranio gimnazijsku zgradu i uništio inventar, arhivu, biblioteku i veći broj kabineta”, a iako je “zgrada koliko-toliko ostala na nogama”, tadašnja vlast donosi odluku da se sruši. A te fatalne 1969, godine redakcija “Orfeja” (glasila saveza zajednice učenika i saveza omladine u Gimnaziji – kako je stajalo u “glavi” lista) pripremila broj 1-2 za školsku 1969/70. U ovom broju ekskluziva – intervju sa palestinskim studentom u Banjaluci, članom organizacije “Al-Fatah”. Međutim, umalo da tiraž “Orfeja” ostane zauvijek zakopan ispod ruševina Gimnazije. A evo kako je u “Orfeju” najavljen ovaj razgovor:
“Ekskluzivno za “Orfej” govori Akram Abdel Rahim Jallad – član Al Fatah-a. Razgovor je vodio saradnik “Orfeja” Slavko Podgorelec. Naš gost u ovom broju je student tehnologije u Banjoj Luci, Akram Jallad (Džalad), porijeklom iz Palestine. Do juna 1967. godine živio je sa roditeljima u arapskom dijelu Jerusalema…”
O čemu su novinar “Orfeja” Slavko Podogorelec i Akram Jallad razgovarali, vidi se iz sačuvane kopije intervjua. Kako je palestinski student, član Al-Fatah-a, “došao” na stranice “Orfeja”, odnosno kako je novina sa njegovim intervjuom “izašla” iz razrušene Gimnazije, ispričao (i napisao) mi kolega i prijatelj, pokojni Slavko Podgorelec.
Prije nego što će ispričati – napisati ovo sjećanje, poslah mu kopiju eksluzivnog broja “Orfeja”. Nije prošlo dugo,na mail stiže njegov tekst, sjećanje, “Orfej, list banjalučke Gimnazije, “ilegalno evakuisan” iz ruševine”:
“… Bijaše taj zemljopotres oktobra 1969. Tadašnji glavni urednik Orfeja, uvaženi i blaženopočivši profesor Milan Vukmanović (predavao filozofiju) s neskrivenim simpatijama prihvati moj prijedlog da (za to vrijeme – ekskluzivno!) objavimo intervju sa aktivnim pripadnikom palestinske oslobodilačke organizacije Al Fatah. Uradio sam to, krajem septembra, a posredstvom (tadašnjih studenata-Banjolučana, a danas doktora nauka) N.Dž. i S.K… Ekrem (izvorno Akram) došao je na razgovor, pokazao “identifikaciju” (index) koji je bio na ilegalno ime – a onda je uslijedio razgovor (tonski sniman) uz moje obećanje da korektno prenesem navedeno. Najsmješnije: Akram je pratio naš gimnazijski Orfej (!!!) i to iz broja u broj. I tada mi reče: “Imam odobrenje (komande) za ovaj susret, ali sam morao poslati neke primjerke Orfeja da bi se uvjerili kako to nije ‘državni’ dnevni list odnosno magazin!” (Ilegala je ilegala – a Mosad je “dalekodobacujući”)
…Dakle odradismo to, na “geštetneru”, odštampasmo taj broj Orfeja – a onda puče zemljotres. Stranice lista u biološkom kabinetu (prizemlje)…
Neki zidovi Gimnazije izvaljeni, pristup zgradi čuvaju vojnici, uprava pod šatrom na košarkaškom-fiskulturnom terenu. Ne mogu se sjetiti ko je bio uz mene, ali znam da sam donio flašu “brandy-a” (“zvekana”) dao vojnicima, a onda, sa nekakvom željeznom šipkom – razvalio vrata kabineta biologije i sve stranice Orfeja (uredno poslagane) iznijeli pod šatru uprave Gimnazije, kod gospođe Nate. Onda smo – kolektivno – evakuisani u Crikvenicu. Sve donedavno sam vjerovao da taj broj Orfeja nikada nije uvezan i distribuiran… Da ne griješim dušu – prof. Vukmanović (zvani Fili) kada je bio direktor Arhiva (a često me zvao “na kafu”) hvalio je taj intervju. Mislio sam da je to iz kurtoazije. Kada sam dobio autentične kopije – sada sam ponosan jer, te 1969. godine niko prije Orfeja nije imao takav “ekskluzivni” materijal…“
Fotografije i ilustracije: Privatna arhiva autora
Nastavlja se…