Foto: Printscreen
Nedavnom odlukom Senata Univerziteta u Sarajevu, kojom je poništena registracija postdiplomske diplome gospođe Izetbegović, napravljen je presedan kako u javnom političkom tako i u naučnom društvu u BiH. Ovom odlukom najavljen je kraj uticaja porodice Izetbegović u političkom smislu, ali da li je otvorena mogućnost da se okonča i političko-društveni sistem koji su upravo oni kreirali?
Ja tebi ti meni, pa ko više da
Izjavom glavnog tužitelja Tužilaštva BiH Milanka Kajganića da su se fakultetske diplome regularno kupovale na benzinskim pumpama u raznim bosanskim zabitima, otvorena je Pandorina kutija, u kojoj su se više od decenije nalazile afere vezane uz sticanje diploma institucija visokog obrazovanja, kao i drugih vidova stručnog zvanja i specijalizacije. Akcija kodnog imena „Klaster“ već je na svom startu zagrebala samo vrh ledenog brijega organizirane kriminalne grupe, koja je za ličnu korist, sistemski vršila omogućavanje sticanja neophodnih diploma raznim korisnicima, kojima su upravo te diplome bile potrebne za lično napredovanje, odnosno kao pokriće za lično uhljebljenje u raznoraznim državnim i javnim institucijama. No, ta akcija je bila samo uvod u jednu veliku bitku između dvaju bivših prisnih saradnika najveće bošnjačke nacionalne stranke, koji su svoj lični sukob instutucionalizirali na način, da provjera njihovih diploma postane glavno društveno pitanje. Radi se naravno o Elmedinu Konakoviću, sadašnjem lideru političke partije „Narod i pravda“, te gospođi Sebiji Izetbegović, između ostalih funkcija, predsjedavajućoj Kantonalnog odbora SDA Sarajevo. Ovaj specifični sukob je posljedica raspada dojučerašnjih bliskih, a neki kažu i prisnih odnosa između ove dvije osobe, koji je kulminirao gubitkom vlasti SDA u Sarajevu, kada je upravo ta stranka preko svojih isturenih online ratnika, pokrenula opštu hajku na gospodina Konakovića, ne prežući pri tome da u moru suludih objava, posebno targetiraju i Konakovićevu suprugu, inače kolegicu s jedne domaće televizije s inostranom licencom. No, sam Konaković je ovog puta pokazao da je dobro naučio „model upravljanja“ kojeg je uspostavila upravo SDA i u kontranapadu je iskoristio sva moguća sredstva da se osveti porodici Izetbegović, na način da ih udari tamo gdje ih najviše boli – u njihovu stručnost! Proces „osvete“, pokrenut je postavljanjem sumnje u sticanje diploma, prvenstveno gospođe Izetbegović, a zatim i glavnog dojučerašnjeg porodičnog operativca Osmana Mehmedagića, poznatijeg kao Osmica, koji je pored te privatne titule obnašao i poziciju direktora centralne obavještaje službe u BiH. No, iako je prema svemu sudeći, pitanje validnosti stručnog zvanja gospodina Mehmedovića bilo pod znakom sumnje, sudski epilog nikada nije došao, mada je satisfakcija uslijedila nedavnom smjenog dotičnog s pozicije „glavnog obavještajca“ u BiH. Nakon te neuspjele trzavice, ostao je još proces s gospođom Izetbegović, čiji je krajnji ishod morao biti pozitivan, bez obzira na sve. I usitinu je bio – detaljnom provjerom senata Univerziteta u Sarajevu dokazano je da gospođa Izetbegović nema stečenu diplomu magisterijskog ciklusa, odnosno nema dokaz da je pravilno i legalno stekla tu diplomu. Ovom odlukom senata Univerziteta u Sarajevu samo djelimično su pokrenuti procesi, koji će u budućnosti dovesti do toga, da se u skorijem vremenskom periodu gospođa Izetbegović, vjerovatno sa svojim suprugom, na jedan miran i dostojanstven način povuče s političke scene i iz javnog života.
Zločin bez kazne
No, do vremena povlačenja članova porodice Izetbegović, mi ćemo prisustovati daljnjim cirkuskim predstavama, koje će upotpunjavati dnevnopolitičke skandale i događaje, za široke narodne mase. Nakon odluke o poništenju unosa u registracione knjige, sasvim jasno su se „otkrile karte“, odnosno zauzele pozicije za i protiv gospođe Izetbegović, koje uz već poznato tromo i neefikasno tužilaštvo, ne garantuju nikakav značajan pravni ishod ove priče. Sasvim je očekivano i nimalo iznenađujuće, da gospođa Izetbegović prvenstveno na svom matičnom medicinskom fakultetu posjeduje potpunu kontrolu, kao što je normalno i očekivano, da je i ostale institucije, kao što je Zdravstvena komora kantona Sarajevo, uzimaju u zaštitu. To samo govori o situaciji, da u ovom konkretnom slučaju, gospođa Izetbegović nije uopšte problem, nego su problem svi oni koji su omogućili dotičnoj da stekne sadašnja zvanja i diplome, odnosno da napreduje u karijeri, bez obzira na činjenicu da nije imala neophodne uslove za to. I tu dolazimo do ključne stvari, a to je sistem. A sistem, koji je nakon prvih demokratskih izbora uspostavila stranka SDA, bazira se upravo na primjeru gospođe Izetbegović, gdje se uz pomoć privatnih veza završavaju stvari, odnosno privatiziraju se institucije za pojedinačnu korist. I taj proces je nažalost odavno završen, stotine je slučajeva koji čekaju da budu otkriveni ili koji se otkrivaju sporadično, gdje pojedinci dolaze u žižu javnosti, zato što su dospjeli na neku poziciju nelegalnim putem ili su ostvarili ličnu korist na nelegalan način. Ali sa sociološke tačke gledišta, to je sasvim normalna pojava u tranzicijskom društvu. Novokomponovana vladajuća elita, da bi stvorila kastu poslušnika, koje je uhljebila u raznim budžetskim institucijama, morala je da stvori i samostalni sistem vrednovanja i valorizacije. Mada, pored opravdanosti tog postupka, tu dolazi do drugog problema. Sistemskim uništavanjem poštenog i naučno utemeljnog sistema obrazovanja gube se naučni kriteriji, koji u konačnici dovode do toga da bez obzira na formalno stečeno znanje, „podanici“, odnosno privilegovani pripadnici kaste nisu u stanju da implementiraju trenutna naučna dostignuća, čime dolazi do tzv. „unutrašnjeg urušavanja“, odnosno do urušavanja sistema koji je građen na takav način. A to smo jasno mogli vidjeti, prateći posljednje opšte izbore, gdje je bez obzira na svu medijsku kampanju, Bakir Izetbegović izgubio utrku za člana predsjedništva, pri tome napominjući, da je opozicija „bolje koristila društvene mreže od njegovog tima“. Znači, bilo kako bilo, u sudaru poltronskih i kvazi sistemskih rješenja zasnovanih na prevari i ličnim vezama, sa stvarnim naučnim i stručnim sistemom prenosa znanja, nauka i struka, naravno, pobjeđuju. Ostaje sada samo pitanje, da li će ovaj naučni i stručni šamar, koji je dobila gospođa Izetbegović, dovesti do otrežnjenja i zaokreta u cjelokupnoj politici stranke, koja je uspostavila ovakav nakaradni sistem. Ili ćemo svjedočiti vrlo skorom raspadu iste te stranke i njenom odlasku u povijest.
Autor: Impuls