Ove godine, ledeni pokrivač na Sjevernom polu dostigao je svoj maksimum 13. marta, ali to je među sedam najmanjih ledenih kapa po satelitskim mjerenjima.
Morski led na Arktiku dostiže svoj zimski maksimum otprilike u martu, poslije jesenjeg i zimskog rasta. Ove godine, ledeni pokrivač na Sjevernom polu dostigao je svoj maksimum 13. marta, ali to je među sedam najmanjih ledenih kapa po satelitskim merenjima koja se obavljaju od 2007, kažu naučnici Nase i Nacionalnog centra za snijeg i led SAD.
Ove godine maksimalna površina ledenog pokrivača bila je 14,78 miliona kvadratnih kilometara. To je za 860.000 kvadratnih kilometara manje od prosječnog maksimuma za period između 1981. i 2010. godine, što je područje veće od Teksasa.
Arktička ledena kapa, smrznuta morska voda koja pluta po površini Arktičkog okeana i okolnih mora, deblja i širi se u jesenjim i zimskim mjesecima. Morski led dostiže maksimalnu godišnju površinu između februara i početka aprila. Smanjuje se i tanji u proljeće i ljeto, i svoj minimum dostiže u septembru.
„Iako ova godina nije rekordna u lošem smislu, ta najveća površina i dalje ukazuje na opadanje veličine zimske ledene kape”, kaže Melinda Vebster, Nasina naučnica iz Godarovog svemirskog centra u Merilendu. „Temperature na Arktiku su malo više od prosječnih i vidimo mnogo izgubljenog leda u Beringovom moru, ali u poređenju sa prethodnim godinama, ove godine ništa nije bilo ekstremno i dramatično”.
Porast temperature na Arktiku u posljednjim decenijama takođe je istanjio ledeni pokrivač. Višeslojni led, stariji i deblji led koji se ponaša kao bastion protiv topljenja za ostatak ledenog pokrivača, većinom je nestao. Studija koju je radio Ron Kvok, istraživač morskog leda u Nasinoj Laboratoriji za mlazni pogon u Pasadeni, u Kaliforniji, otkrio je da se 70% ledenog pokrivača sastoji od sezonskog leda, morskog leda koji raste brzo zimi i topi se do sljedećeg ljeta.
„Velike promjene u ledenom pokrivaču koje su povezane sa gubitkom višeslojnog ledenog pokrivača već su se dogodile”, kaže Kvok. „Sezonski led sada predstavlja najveći dio Arktičke ledene kape. Zbog toga što je ovaj mladi led tanji i raste brže zimi, više je odgovoran za vrijeme i čini da je uticaj ledene kape drugačiji nego prije. Nije riječ o tome da zimi i ljeti nećemo više vidjeti promjene na ledu, već da će ranjivost sistema biti mnogo veća”, kaže Kvok.
Izvor: RTS