Intervju koji je Radislav Dončić, predsjednik Skupštine Opštine Gradiška nedavno dao Impulsu Intervju: Radislav Dončić – Pobijedili smo političku korupciju, u toj opštini je izazvao pravu političku buru.
Autro: Impuls
Nervoza onih koji su se našli prozvanim, još se ne stišava.
Bilo je to, ipak, samo ulje na vatru koja odavno plamti pod gradiškim političkim loncem u kojem kako se izbori bliže sve jače ključa.
Nakon što je intervju prenio Radio Gradiška u čijem programu je potom gostovao i naš sagovornik Radislav Dončić, u njemu suprotstavljenom političkom taboru je postalo prevruće. Temperatura je porasla do te mjere da se politički konvertit Slavko Dunjić požalio na „duševne boli“, pa je za iste podnio tužbu protiv Dončića.
Sada je za očekivati da će psihijatrijsko vještačenje pokazati “koliko istina boli”.
A “zaboljelo” ga je, između ostalog, to što je prozvan da je jedan od aktera političke korupcije u opštini Gradiška u kojoj je pod čudnim oklonostima sedam odbornika preko noći promijenilo dres, baš po istom principu kako ga je i Dunjić, nekadašnji SDS-ovac promijenio.
Što bi narod rekao ko o čemu…
Nakon što je osvojio poslanički mandat na listi SDS-a, Dunjić se obreo pod kišobranom Milorada Dodika. Bolje upućeni kažu da ispod njega nije ni izlazio ni dok je bar formalno bio u SDS-u. Ugovori sa Fondom zdravstva i poslovi sa zdravstvenim institucijama na čijem čelu su kadrovi Milorada Dodika i Ranka Škrbića idu u prilog ovakvoj tvrdnji.
Interesanto je da u tužbi koju je podnio Dunjić nije pomenuo Dončićev poziv da se preispita porijeklo imovine i njega i svih ključnih aktera političke scene u Gradišci. Možda baš ta tema izaziva toliki “bol u duši” ali o njoj drugi put, opširnije…
Ko je Slavko Dunjić
Mada nema nikakvu zvaničnu funkciju u opštinskom odboru Izvorne SDS, Dunjić je neprikosnoveni šef te stranke u Gradišci i jedan od njenih osnivača na nivou RS (pod uslovom da stranka, igdje drugo i postoji).
Formalni predsjednik opštinskog odbora te stranke, Tihomir Mihajlović je samo njegova marioneta bez ikakvog političkog uticaja. Ovaj mjesni ljekar koji je pred vihorom rata izbjegao sa Kosova, je istu ulogu imao i kao direktor Doma Zdravlja u Gradišci, na njegovu i Dunjićevu obostranu korist. Ali nije Mihajlović jedina Dunjićeva marioneta.
Slavko Dunjić je pravi šef i loklanog SNSD-a!
Bar onoga dijela koji još uvijek sluša formalnog predsjednika opštinskog odbora te stranke Zorana Adžića.
Adžić je rukovodilac „Elektrodistribucije Gradiška“, u kojoj je karijeru započeo kao kadar SDS-a u vrijeme dok je sinonim za tu stranku u ovoj opštini bio upravo Slavko Dunjić. Još tada je uspostavljen njihov međusobni odnos koji nisu narušila ni žestoke međusobne optužbe u javnosti u vrijeme kada su se, bar formalno, nalazili na različitim političkim stranama.
Nakon opštih izbora 2014. godine, kada je režimu Milorada Dodika, zatrebalo više ruka u Narodnoj skupštini, stvari su se iskristalisale i u Gradišci.
U zamjenu za podršku u Narodnoj skupštini RS, i ko zna kakve još usluge Dunjić, je od Dodika, na raspolaganje dobio lokalni SNSD i sva raspoloživa sredstva sa ciljem preuzimanja vlasti u ovoj opštini. Svjestan da za to na izborima ne bi imao nikakve šanse, Dunjić je odlučio pokrenuti politički puč, tako što je četiri odbornika SDS-a, koje je od ranije kontrolisao, izvukao iz skupštinske većine. Njima se pridružio i lokalni DNS, nakon što je njegov šef Dane Malešević dobio poziciju ministra prosvjete i kulture u Vladi Željke Cvijanović. Malešević je prethodno kao koalicioni partner vladajućeg SDS-a u Gradišci obavljao funkciju načelnika Odjeljenja za društvene djelatnosti. Zašto je DNS-u koji ima samo jednog odbornika čiji glas nije bio neophodan za formiranje skupštinske većine dodijeljena tako visoka funckija!? Zato što je u to vrijeme u gradiškom SDS-u ključnu ulogu igrao Slavko Dunjić! Dakle, njegov igrač je i Dane Malešević, koji će bez sumnje u anale ući kao najgori ministar prosvjete i kulture RS.
Savezništvo sa onim koje su do juče smatrali najljućim protivnicima i sa kojima su se međusobno čašćavali ne birajući riječi, nije moglo proći bez velikog otpora unutar SNSD-a u Gradišci. Taj otpor j u početku smirivan objašnjenjima da je preuzimanje vlasti cilj zbog kojeg se i „s đavolom tikve sade“.
U tu svrhu okupljena je većina od 17 odbornika ovih stranaka koji, su se 23. februara prošle godine sastali u sali Kulturnog centra Gradiška, na kako su rekli, „vanrednoj sjednici Skupštine opštine“ i donijeli između ostalog odluku o smjeni predsjednika i podpredsjednika Skupštine opštine. Na istoj sjednici je izglasana smjena čak 54 člana upravnih odbora i direktora preduzeća koja su u nadležnosti opštine.
Nakon što je aktuelno opštinsko rukovodstvo na čelu sa načelnikom Zoranom Latinovićem, pred nadležnim sudovima osporilo ovo zasjedanje i njegove odluke, „pučistima“ još nije pošlo za rukom da se domognu loklane vlasti. Uspjela je međutim blokada rada Skupštine opštine zbog koje ova lokalna zajednica još nije dobila Budžet za ovu godinu, o čemu smo već pisali.
Kako ni nakog godinu dana bezuspješnih pokušaja, cilj koji nije birao sredstvo, nije ostvaren „pucanje tikve“ je postalo nezaustavljiv proces.
Nestrpljenje je u međuvremenu učinilo svoje, a kako stvari stoje tas na vagi skupštinske većine prevagnuo na stranu načelnika Latinovića i aktuelne opštinske vlasti, koja samo čeka sudski epilog pa da tu većinu i demonstrira usvajanjem opštinskog Budžeta.
Nezadovoljstvo ovakvim ishodom situacije u lokalanom SNSD-u je do te mjere kulminiralo da je opstanak Zorana Adžića na toj poziciji sada vrlo upitan. Šanse da on uspije u svoj neutoljivoj želji da se kandiduje za načelnika opštine, gotovo su nikakve. Struja koju protiv njega u OO SNSD vodi Gojko Zeljković, lično blizak Miloradu Dodiku, mu za to nikada neće dati saglasnost. Svjesni su da bi to bio izborni poraz te stranke i prije samih izbora.
I Adžić se ljuti na novinare.
Nezadovoljan informisanjem Radio Gradiške, svoj bijes istresa gotovo pa svakodnevnim telefonskim pozivima upućenim menadžementu ove lokalne radio stanice. Adžiću su, uzalud i u njegovoj stranci skretali pažnju da to ne čini, jer stvara kontra efekat i narušava svoj i onako urušeni politički ugled, jer niti je Radio Gradiška RTRS niti je on Milorad Dodik. A upravo, ta nervoza koja kreće od vrha SNSD-a , posebno nakon najnovijih aktivnosti Tužilaštva BiH i SIPA-e se, neumoljivo prelijeva i na lokalni nivo. Kažu da je Adžić posbno bio nervozan onaj dan kada je u Tužilaštvu BiH izjavu davao SNSD-u blizak biznismen Milenko Čičić vlasnik čuvene „Kaldere“ iz Laktaša. Adžić je dobar prijatelj sa Čičićem, pa je , ranije dok su „njihovi“ vladali u Gradišci na jednom projektu koji je Kaldera izvodila bio i nadzorni organ. Bez sumnje za dobru naknadu. Zaista čovjeku ne može biti lako kada ti prijetelje saslušavaju istražni organi, pa bez obzira o kakvom je povodu riječ.
